Wyjazd na spektakl teatralny do Krosna

W dniu 11 kwietnia 2018 r. o godzinie 7³⁰ uczniowie klas IV-VI Szkoły Podstawowej w Nienaszowie wyjechali do Regionalnego Centrum Kultur Pogranicza w Krośnie. Organizatorem wyjazdu była pani O. Idziak.  Dla nas to wyjątkowe, bo rzadkie wydarzenie. Mieszkając z dala od większych miast nie mamy możliwości częstego uczestniczenia w spektaklach teatralnych. Tym razem Edukacyjny Teatr Narodowy we Wrocławiu na deskach krośnieńskiego  domu kultury prezentował sztukę, opartą na książce M. Twaina: „Książę i żebrak”. Po przyjeździe na miejsce udaliśmy się do sali teatralnej i zajęliśmy wyznaczone w V i VI rzędzie miejsca.

Wielkość sali wywarła na mnie duże wrażenie. Po obydwu jej stronach znajdowało się mnóstwo lamp, które oświetlały wnętrze. W pewnej chwili rozległ się gong – zgodnie ze zwyczajem zabrzmiał trzy razy. Oznaczało to, że rozpoczyna się sztuka. Kurtyna, która przysłaniała scenę, nagle rozsunęła się. W tle zostało wyświetlone wejście do zamku, a na scenie ukazali się aktorzy. Początkowo poczułem się jak w kinie, bo to raczej na ekranie pojawiła się pierwsza scena: rozmowa księcia (postać z ekranu) i żebraka, który „przemieszczał się” z ekranu na scenę (żywy aktor na scenie). Wydało mi się to ciekawym zabiegiem tym bardziej, że obydwie role odgrywał jeden aktor.

Ogólnie podobała mi się gra wszystkich aktorów. Chciałem dotrzeć do obsady na stronie internetowej wrocławskiego teatru, ale niestety nie znalazłem tak szczegółowych informacji. Wiem jednak, że moją uwagę przykuła gra głównego bohatera i towarzyszącego mu rycerza. Dlatego z zainteresowaniem śledziłem ten wątek.

Stroje aktorów przyciągały uwagę podobnie jak ich charakteryzacja. Kostiumy odzwierciedlały czasy, w których takie stroje były noszone, czyli szesnastowieczną Anglię. W sztuce operowano znikomą ilością rekwizytów. Jeden z nich – element dekoracji wykorzystywany był na różne sposoby: stół w karczmie, ława, kolumna, królewskie łoże. Podczas spektaklu muzyka płynęła z dużych kolumn, tworząc odpowiedni do sytuacji nastrój. Niekiedy jednak wydawała mi się za głośna. Zarówno efekty dźwiękowe jak i świetlne pomagały aktorom wczuć się w role, a u nas – widzów wzmacniały odbiór.  W czasie trwania spektaklu raczej wszyscy uczniowie uważnie oglądali sztukę z dużym zaciekawieniem. Tak więc grę aktorów oceniam wysoko. Wszystkie elementy scenografii i kostiumy, oświetlenie i charakteryzacja postaci sprawiły, że sztuka wywarła na mnie duże wrażenie.

Sądzę, że to nie tylko moje odczucie, co wnioskuję z luźnych rozmów z kolegami i koleżankami. Im również spodobał się pomysł na scenografię jak i sam spektakl, a dowodem mogą być chociażby głośne oklaski, które rozległy się po zakończeniu przedstawienia. Po około półtoragodzinnej sztuce scenę przysłoniła kurtyna, a wszyscy uczniowie udali się do wyjścia. Do szkoły powróciliśmy około godziny 10³⁰.

Moim zdaniem spektakl pt.: „Książę i żebrak” jest godny polecenia, ponieważ skłania do przemyśleń i wyciągania wniosków, a powiedzenie: „ nie szata zdobi człowieka” nasuwa się samo. Jeszcze raz przypomniano nam, że człowieka nie powinno oceniać się po wyglądzie, lecz po jego zachowaniu i relacji do innych.

Tomasz Misiołek- kl.VI